((التقاط در دين))
تعدادي از محققان ديني به دنبال خلوص در دين هستند" ومي خواهند دين خالص وپاك و دست نخوردرا حفظ کنند وحقيقت آن به دينداران عرضه کنند". ديني كه از معبر قرنها وعصرها وتفكرها عبوركرده است" غبار وزنگار بدان نشسته است" وچون يك سنت به دست ما رسيده است" بعضی ها فكرميكنند خالص نگه داشتن آن مانند خالص نگه داشتن دين است" وچيزي را كه با نياز امروز دينداران متناسب نيست ازآنها مي خواهند كه آن را بپسندند وبپرستند وحمل كنند" ومورد استفاده قراردهند اين اجتهاد خودسرانه در دين است كه استفاده اي ندارد .
"توانايي ديني" يعني پاسخگوي دين" به نيازهاي امروزبشر " بعضي ها خيال مي کنند كه تواناکردن دين يعني انديشهاي بيگانه را وام گرفتن وآن را در اندام دين تزريق کردن است " در جهت حيات دين" اين يك نوع ايدئولوژي انديشي است"، توانايي بدانجهت است كه شما وسيله را در نسبت با هدف توانا بخواهيد"، زمانيكه وسيله اي داريد(دين )آن را تندروتر بخواهيد اساسي ترين شکل كاربرد ابزاري از آن وسيله است " استفاده ابزاري در غير اين صورت خاصيت ديگري ندارد " خودبه خود مطلوب نيست براي خدماتش مطلوب است ."
اسلام روشنفكرانه نسبتي است "كه ميان دو گروه براقرار است" يكي كساني كه خواهان اسلام خالصند" وديگر کساني خواهان توانايي ديني هستند" برقرار مي گردد" اسلام روشنفكرانه يعني اجتهاد خود سرانه در دين كردن است ".
روحانيت با آن برسر مهر نيست" در اين نوع از اسلام(روشنفکرانه) احكام دين ناظر به مسائل دنيوي است"وپاي عقل را درآن باز مي گذارد ". دينداريي مصلحت انديش عاميانه عقل را تعطيل ميكند".
اسلام روشنفكران به اسلامي گفته ميشود كه در آن به انسان مجال تعقل داد مي شود ودريچه هاي ازعقلانيت براي وارد شدن در در عرصه دينداري باز ميكند" كه به آن دينداري مصلحت انديشانه عالمان ميگويند. "
اگر بين هدف ووسيله انسان يك نسبت عقلاني قائل شويد" اين دينداري عالمانه است " اگر اين نسبت تقليدي ، ارثي ، علتي ، مناسكي باشد دينداري عاميانه است . مصلحت انديشي بدين معني نيست "كه هر بدبختي وهرفقروفلا كتي در بسته وسربسته مصلحتي است كه بايد بدان تمكين كرد ."
((دكتر علي شريعتي ميگويد : تو سري خوردن با هيچ منطقي سعادت نيست . ))
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر