تعريف حكمت
تعريف حكمت : حكمت يعني فضيلت عقل عملي يعني به غايت رساندن مقدمات "درنظر يك حكيم" خداوند مدير ومدبر است" وپيامبر در همين حد جلوه مي كند" وحكيم از سنجش وتدبيرخداوند قضاوت ميكند .
اگردين دريك جامعه قوي باشد" حتماٌهم سياسي خواهد شد" وآن زمان است كه درتحولات اجتماعي نقش بازي خواهد كرد"
دردينداري عالمانه اول دين براي زندگي است" و دوم براي عادت زندگي است "نه ديني كه به زندگي معنا مي دهد " اما ديني كه با زندگي عجين شده است" اين خود زندگي است" وفراتراززندگي نميرود" وبصورت عادت زندگي درمي آيد" و آسان گيري ديگر آفتي است" كه با اين انتخاب انسان را اساساً ازرسيدن به درجات بالاتر باز مي دارد "آسان گيري انسان را قانع مي كند" به متاع هاي بي ارزش وابسته مي كند انسان را از به دست آوردن متاع هاي شريفتر كه با زحمت به دست مي آيد باز مي دارد "
دينداري عالمانه آسانگير نيست" وسختگير است" درتوزيع متوازن حساسيتهاي ديني "(به سجدهاي طولاني مردم نگاه نكنيد به راستگوي وامانتداري آنها نگاه كنيد )
علي اخوان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر