ویرانه

این شکست چنگ دلتنگ محال اندیشه نغمه پرداز حریم خلوت پندار چه حکایت ها که دارد روز شب با خویش ...........
یک وقت خود را وارسی می کنی ........ درون جیبهایت را می کاوی .......... درون مغرت را دوسه بار زیر ورو می کنی .....چیزی جز توهم جز خیال جز تیرگی جزتباهی ..... نمی بینی ؟ همه اش خیال و خیال و خیال !!!
تاکی این همه تباهی در وجودتت حقیرانه کنار هم نشته اند ......... و تورا و همه ی حقیقت تورا سخت زیر وزبر می کنند ....... تا تورا از بودنت دور و دورتر کنند ..... شب هرگز خلوت خویش را به روی هر نامحرمی نخواهد گشود............ اما درون تاریک من مامن امنی ست برای هر نامحرمی ........ که واردش بشنود و آن ویرانه را ویرانتر سازند و بروند.........لیاقت ویرانه به آزادبودن اوست از قید امارت از قید معمار ازقید ساختن و ازقید روشنایی .......؟؟؟؟؟؟؟؟
به ویرانه وجود من خوش بیا که آمدنت مراویرانتر خواهد کرد .